Schedelbasischirurgie is een onderdeel van de neurochirurgie. Daarbij worden ingrepen uitgevoerd op letsels, meestal tumoren, die gelegen zijn ter hoogte van de basis van de schedel (=onderaan de hersenen). Deze plaats is moeilijk bereikbaar en daarom werden de meeste van deze tumoren in het verleden als inoperabel beschouwd.
Typische gezwellen van de schedelbasis zijn meningeomen, kraakbeentumoren, chordoma’s, neurinomen en dermoidtumoren.
Onderzoek
- Meestal stellen we de diagnose door problemen met het gehoor zoals gehoorverlies of oorsuizen, problemen met het zicht of door pijnklachten bijvoorbeeld in het aangezicht. Daarom verwijzen vaak oogartsen, neurologen en neus-keel-oorartsen je door naar neurochirurgie.
- Het schedelbasisteam bespreekt de verdere stappen. Dit team bestaat uit een gespecialiseerde radioloog, endocrinoloog, oncoloog, neus-keel-oorarts en neurochirurg.
Behandeling
- Eerste stap: via bijkomende beeldvorming via CT-scan, magneetscan en zo nodig bloedvatonderzoek maken we de juiste ligging van het letsel en de verhouding tot de omgevende structuren duidelijk.
- Op basis van de resultaten van bovenstaande onderzoeken bepalen we de beste behandelingsoptie (afwachtende houding, chirurgie of radiotherapie).
- In geval van ingreep: het team bespreekt eerst uitvoerig de toegangsweg tot het letsel. Deze toegangsweg is uiterst belangrijk omdat deze letsels heel moeilijk bereikbaar zijn. De ingrepen zijn vaak zeer langdurig en complex en worden in team uitgevoerd. Door de samenwerking tussen de verschillende specialismen is op dit vlak de laatste jaren grote vooruitgang geboekt. Daarbij is ook gespecialiseerde anesthesie en postoperatieve opvang op intensieve zorg uiterst belangrijk.
- Postoperatieve fase: herstel met fysiotherapie en kinesitherapie vaak noodzakelijk.
- Eventueel: bijkomende conventionele radiotherapie of stereotactische radiotherapie voor langdurige controle van de letsels. Dit gebeurt in overleg met de collega oncoloog/radiotherapeut.